Moghaddame

می گن آدم از کوچیکی بزرگ می شه

دنیاش یه تلقین خالص سر به هواست

منتظره بده یه دستی نجاتش

تشنه پوله نمی بینه کوزه گنج زیر خاکه

دمت گرم بگو گرمی چنده زندگی بی منت

تا باشه چی قسمت، یا مِن مِنی یا مَن مَن

ازت پله می سازن بادو می ندازی به غبغب، ها

نمی بینه چاه و کور

لو نمی ره راز بین خاک و خون

مثل رابطه تاس و پول

این حرفا نمی شه نون و آب

قورت بده فوت و باد

سر و وضع خاکی هنوز وایساده رو دو پا

اصلاً راز و روز

اصلاً زار و زور

اصلاً تار و پود خود خالق هم نبوده صاف و صوف

اصلاً یادش به خیر بچگی گل کوچیک

شوت و پاس، توپ پلاستیکی جوب و ساق

نه کبود می کنه ضربه ها

نه کنایه بنده ها

وقتی لالن واسه حرف حق

انگار زبونا روی رنده هاست

هی ها می کنیم ولی گرم نمی شه جمع ما

می رسیم به استخون هم زیر پوست زمین

اونقدا هم نیست عمق کره

در حال کندن گوشت همیم

خاک گشنه مرده خوره

فکر کن یه درصد، کلاغا بترسن

تا حالا فکر کردی به ترس تو دل مترسک

دستاشو باز کرده که بغلش کنی

ولی تو می ری میخ تو کمرش کنی

جاده نشون می ده هر کی سد رام بوده

از اون استخون مونده من رد پار کشی

بین مرام و جاکشی

خاکی باش قبل اینکه خاک بشی