อย่าอยู่เลย

หลบไม่พ้นจริง ๆ

ยิ่งไม่อยากจะเห็นก็ยิ่งได้เจอ

ภาพของเขาและเธอ อยู่ด้วยกัน

เราไม่น่ามาพบกันเลย

เพราะฉันไม่เคยลบเธอไปจากใจ

หนีมาได้ไกลสักเท่าไหร่ สักเท่าไร

สุดท้ายก็เจอ

เธอก็คงแค่อยากจะทักคนที่เคยรู้จัก

แค่เพียงเธอยิ้มฉันแทบจะหยุดหายใจ

และจักรวาลของคนเหงา

ที่เคยเข้มแข็งเพียงลำพังมาแสนนาน

ก็พังทลาย ขอเชิญ

ได้โปรดไปไกล ๆ สักที

(อธิบายสักเท่าไหร่ เธอคงไม่มีวันเข้าใจ)

จะอยู่ตรงนี้อีกนานมั้ย

(ทุก ๆ คืนยังคิดถึงเธอเวลาที่นอนหลับตา)

โปรดอย่าอยู่เลยนะรีบไป

(เธอไม่ต้องพยายามในเมื่อเธอเป็นคนบอกลา)

แค่ปล่อย แค่ปล่อยให้เวลา ช่วยเยียวยาฉันเอง

♪

ขอบคุณที่เธอหวังดี

ที่ยังเห็นฉันในสายตา

แต่เก็บเอาไว้ดีกว่า

ถ้าเธอห่วงฉันจริง ๆ

เธอคงไม่คิดทิ้งกันไปกับใคร

หนีมาได้ไกลสักเท่าไหร่ สักเท่าไร

สุดท้ายก็เจอ

เธอก็คงแค่อยากจะทักคนที่เคยรู้จัก

แค่เพียงเธอยิ้มฉันแทบจะหยุดหายใจ

และจักรวาลของคนเหงา

ที่เคยเข้มแข็งเพียงลำพังมาแสนนาน

ก็พังทลาย ขอเชิญ

ได้โปรดไปไกล ๆ สักที

(อธิบายสักเท่าไหร่ เธอคงไม่มีวันเข้าใจ)

จะอยู่ตรงนี้อีกนานมั้ย

(ทุก ๆ คืนยังคิดถึงเธอเวลาที่นอนหลับตา)

โปรดอย่าอยู่เลยนะรีบไป

(เธอไม่ต้องพยายามในเมื่อเธอเป็นคนบอกลา)

แค่ปล่อย แค่ปล่อยให้เวลา ช่วยเยียวยาฉันเอง

(อธิบายสักเท่าไหร่ เธอคงไม่มีวันเข้าใจ)

(ทุก ๆ คืนยังคิดถึงเธอเวลาที่นอนหลับตา)

(เธอไม่ต้องพยายามในเมื่อเธอเป็นคนบอกลา)

แค่ปล่อย แค่ปล่อยให้เวลา

ช่วยเยียวยาฉันเอง